Substancje emitowane przez środki stosowane w gospodarstwie domowym

Sprzątanie domu przy użyciu past, detergentów, różnych środków czyszczących oraz używanie odświeżaczy powietrza powoduje kontakt z łatwo ulatniającymi się lub żrącymi związkami, takimi jak amoniak, terpentyna, naftalen, aceton, chlor, wodorotlenek sodu i wiele innych. Aerozole wydzielają szkodliwe gazy w postaci delikatnej mgiełki, która może być łatwo wchłaniana przez skórę i płuca. Gazy nośne, używane dawniej w opakowaniach aerozolowych, freony (fluorochlorowe pochodne metanu lub etanu), gromadząc się w atmosferze, niszczą warstwę ozonową (ozonosferę). Na mocy podpisanego w Montrealu protokołu, w ramach UNEP (United Nations Environtmental Programme – Program Narodów Zjednoczonych Ochrony Środowiska), wiele krajów zakazało stosowania freonów.

Zwalczanie szkodników oznacza stosowanie chemicznych środków trujących. Mogą one być niebezpieczne także dla człowieka! Wiele z nich zawiera lotne rozpuszczalniki, które zatruwają powietrze, a substancje biologiczne czynne tych preparatów przedostają się do gleby i wód zakłócając prawidłowe funkcjonowanie środowiska. Preparaty do konserwacji drewna zawierają często bardzo szkodliwe substancje. Składnikami pestycydów są najczęściej chlorowane węglowodory i fosforany organiczne.

Tworzywa sztuczne produkuje się w różnych postaciach i formach – w postaci płynnej i stałej, a te ostatnie jako miękkie lub twarde, w formie płyt, folii, włókien (patrz str. 184). Tworzywa termoplastyczne łatwo mięknące są niebezpieczne, gdyż mogą się z nich ulatniać związki chemiczne przedostające się na przykład do żywności. Do przechowywania żywności należy używać wyłącznie pojemników i folii z tworzyw dopuszczonych do kontaktu z żywnością. Za najbardziej niebezpieczne tworzywo sztuczne uważany jest PVC, który może być przyczyną uszkodzenia płodu, chorób nowotworowych, chronicznego zapalenia oskrzeli oraz chorób skóry. Poliakrylonitryl i polietylen też uważa się za rakotwórcze, polistyren powoduje podrażnienie spojówek, nosa, gardła i może wywoływać nudności. Pianka poliuretanowa stosowana w meblach tapicerowanych powoduje przewlekłe zapalenie oskrzeli, suchy kaszel i podrażnienia skóry. Dodatkowe niebezpieczeństwo to łatwopalność tworzyw sztucznych oraz wydzielanie podczas palenia trujących gazów i dymów. Palą się one dużo szybciej i wydzielają więcej ciepła oraz około 500 razy więcej szkodliwych substancji niż tradycyjne materiały naturalne. Czasem dochodzi do gwałtownego spalania z wyrzucaniem iskier na skutek gromadzących się wewnątrz gazów, które nie znajdują bezpośredniego ujścia.W Wielkiej Brytanii używanie palnej pianki poliuretanowej do produkcji mebli jest zakazane.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *