Niebezpieczne gazy naturalne

Gromadzenie się ozonu i radonu w powietrzu jest problemem występującym tylko miejscowo. Skutki działania ozonu na organizm są natychmiastowe, radonu zaś długotrwale.

Ozon, O3, trójatomowa odmiana tlenu jest nietrwałym toksycznym gazem (rozkłada się łatwo na cząsteczkę tlenu 02 i tlen atomowy) o charakterystycznym zapachu. Powstaje z tlenu atmosferycznego pod wpływem wyładowań elektrycznych (na przykład podczas burzy) i promieniowania ultrafioletowego. W dolnych warstwach atmosfery ozon występuje w małych ilościach, jego zawartość zwiększa się w górnych warstwach atmosfery, gdzie tworzy cienką warstwę (ozonosferę) pochłaniającą szkodliwe dla organizmów żywych promieniowanie ultrafioletowe. Ozon w większym stężeniu jest trujący. Wysokie stężenie ozonu, występujące w smogu, wzmacnia jego szkodliwe działanie, zwłaszcza u osób cierpiących na schorzenia dróg oddechowych.

Radon jest bezwonnym, bezbarwnym gazem, jest radioaktywny, powstaje wskutek rozpadu między innymi uranu 238. W przyrodzie radon występuje w skałach, wodach gruntowych i w glebie. W domu źródłem radonu mogą być materiały budowlane, na przykład granit i pumeks, a także cegła, tynki i cement (wyprodukowane z minerałów z domieszką uranu), jak również woda i gaz ziemny. Zawartość radonu w gruntach nie jest rozłożona równomiernie i w niektórych miejscach obserwuje się jego większe stężenie. W domach szczelnych i dobrze izolowanych może dojść do nagromadzenia się radonu w stężeniu kilkaset, a nawet kilka tysięcy razy większym niż na zewnątrz. Napromienienie przez dłuższy czas cząstkami alfa, powstającymi w wyniku promieniotwórczego rozpadu radonu, prowadzi do zachorowań na raka. Większość emitowanego radonu jest pochodzenia naturalnego. W razie nagromadzenia się tego pierwiastka wewnątrz pomieszczeń należy podjąć środki zaradcze.